Συνέντευξη στη Φωνή των ΑΜΕΑ

Νέοι άνθρωποι μπαίνουν μπροστά στη Δυτική Αττική

Λιάκος Ευάγγελος: «Θέλουμε αξιοπρέπεια και ισότητα για όλους»

Το 2019 είναι μια νέα χρονιά στην οποία ελπίζουμε για αλλαγές προς το καλύτερο και πολιτικές αλλαγές που θα γίνουν με εκλογές. Σε αυτή τη χρονιά, βλέπουμε νέους ανθρώπους της περιοχής μας να ξεχωρίζουν και να μπαίνουν μπροστά στα δύσκολα, κοντά στους ανθρώπους που έχουν ανάγκη, όπως ευπαθείς κοινωνικές ομάδες και τα Άτομα με Ειδικές Ανάγκες.

Ένας νέος άνθρωπος που ασχολείται με την κοινωνική και πολιτική δράση και αποδεικνύει με πράξεις ότι είναι κοντά μας είναι ο Ευάγγελος Λιάκος. Ήταν υποψήφιος βουλευτής Περιφέρειας Αττικής το 2015 και με το «σπάσιμο» της εκλογικής περιφέρειας, σε αυτόνομη εκλογική περιφέρεια την Δυτική Αττική, συνεχίζει να ασχολείται ενεργά με τις ανάγκες της περιοχής μας.

Μιλήσαμε με τον Ευάγγελο Λιάκο, είχαμε μια εποικοδομητική κουβέντα για όσα μας απασχολούν.

• Ποια είναι η γνώμη σας για όσα αντιμετωπίζουμε τα Άτομα με Ειδικές Ανάγκες στην περιοχή της Δυτικής Αττικής;

Θα ξεκινήσω θετικά, με ευχές για την νέα χρονιά, με ελπίδα. Εύχομαι λοιπόν καλή χρονιά σε εσάς και τους αναγνώστες σας, να γίνουν πραγματικότητα οι ευχές σας και οι ανάγκες σας, να έχουμε όλοι μια πιο φωτεινή χρονιά.

Δυστυχώς όμως, μέχρι σήμερα τουλάχιστον, ερχόμαστε αντιμέτωποι με εικόνες ντροπής όσον αφορά τα δικαιώματα των ΑμΕΑ στη Δυτική Αττική. Λείπουν τα βασικά, στερούνται τα αυτονόητα για την καθημερινή τους ζωή, η πολιτεία τους αντιμετωπίζει ως πολίτες β’ κατηγορίας.

• Γιατί όμως πιστεύετε ότι υπάρχει αυτή η κατάσταση σήμερα;

Αναμφίβολα, σε μεγάλο βαθμό είναι θέμα γενικότερης νοοτροπίας της κοινωνίας μας. Όταν οι συμπολίτες μας δε σέβονται τη διαφορετικότητα, τις διαφορετικές ανάγκες των ατόμων με ειδικές ανάγκες, όταν παρκάρουν κλείνοντας ράμπες για ΑΜΕΑ, στα καθημερινά που βλέπουμε, τότε τι μπορούμε να πούμε…

Όμως «το ψάρι βρωμάει από το κεφάλι». Είναι και οι πολιτικές οι κεντρικές που μειώνουν τα ΑΜΕΑ κάνοντας τα πάντα δύσκολα, μειώνοντας επιδόματα και δικαιώματα. Τα τελευταία χρόνια ακόμα περισσότερο, χάνονται ζωτικής σημασίας δικαιώματα για τους ανθρώπους αυτούς, με ειδικές ανάγκες, χρόνιες παθήσεις, βλάβες ή εξασθενήσεις, ελέω περικοπών και μνημονίου. Έχουν γίνει δραματικές περικοπές στα επιδόματα και τις συντάξεις αναπηρίας όπως και στην ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, καθυστερήσεις στην καταβολή των προνοιακών επιδομάτων, έχουν επιβληθεί αυστηρότεροι κανόνες στον καθορισμό ποσοστών αναπηρίας.

Η σημερινή κυβέρνηση της αλληλεγγύης και του αριστερού ηθικού πλεονεκτήματος προέβη σε βάρβαρες πολιτικές απέναντι και σε αυτούς τους ανθρώπους, με αποτέλεσμα να πληρώνουν τα άτομα με ειδικές ανάγκες, οι χρονίως πάσχοντες, οι οικογένειές τους, τα αναγκαία για την καθημερινή ζωή τους φάρμακα, θεραπείες, εξετάσεις και τεχνικά βοηθήματα.

• Τι θα μπορούσε λοιπόν να γίνει σε επίπεδο κεντρικής πολιτικής για να αλλάξουν όλα αυτά;

Για εμένα προσωπικά αλλά και για τον πολιτικό χώρο όπου ανήκω, την Νέα Δημοκρατία, η υγεία είναι προϋπόθεση ευημερίας και αυτονόητο το δικαίωμα στη ζωή με αξιοπρέπεια.

Θέλουμε και επιδιώκουμε προσβάσιμη υγεία, με ανθρώπινες συνθήκες για όλους, όχι πανάκριβες ιατρικές υπηρεσίες για αυτούς που μπορούν να τις πληρώνουν και τριτοκοσμικές συνθήκες για τους οικονομικά αδύναμους.

Χρειάζεται να γίνει αναβάθμιση των υπηρεσιών προς τους πολίτες. Δηλαδή, κατ’ οίκον διανομή φαρμάκων για συγκεκριμένες ομάδες ασθενών όπως και τα Άτομα με Ειδικές Ανάγκες προκειμένου να σταματήσει η απαράδεκτη σημερινή ταλαιπωρία να περιμένουν 3 και 4 ώρες σε κάποια εξειδικευμένα φαρμακεία του ΕΟΠΠΥ προκειμένου να πάρουν ειδικά φάρμακα. Επίσης, πρέπει να οριστεί να γίνονται ραντεβού με γιατρούς του ΕΟΠΥΥ εντός 24 ωρών για ευαίσθητες ομάδες πληθυσμού, πολίτες άνω των 65 ετών και τα Άτομα με Ειδικές Ανάγκες. Τα ΑΜΕΑ αποκτούν απόλυτη προτεραιότητα στον προγραμματισμό των ραντεβού με γιατρούς του ΕΟΠΠΥ μέσω της υιοθέτησης του βρετανικού συστήματος που προτείνει το πρόγραμμα της Νέας Δημοκρατίας, σύμφωνα με το οποίο ένα ποσοστό των ημερήσιων ραντεβού κάθε γιατρού αφορά αυτές τις ομάδες πληθυσμού.

Το ελάχιστο που μπορούμε να κάνουμε είναι να είμαστε κοντά τους με ουσιαστικές και αποτελεσματικές πολιτικές. Να συμπαραστεκόμαστε ειλικρινά και στην πράξη όχι μονο στα ΑμεΑ αλλά και στις οικογένειές τους, στους αφανείς ήρωες που στηρίζουν τα ΑμεΑ, ειδικά τα παιδιά με αναπηρία, και κάνουν απίστευτες υπερβάσεις προκειμένου να εξασφαλίσουν στα άτομα αυτά, στα παιδιά αυτά, τη δυνατότητα να ζήσουν μια όσο το δυνατόν πιο φυσιολογική ζωή. Να δώσουμε τη δυνατότητα στα ΑμεΑ για πραγματική ένταξη στην κοινωνική και την επαγγελματική ζωή.

Ως άνθρωποι, οφείλουμε κάθε μέρα να σεβόμαστε όλους τους συνανθρώπους μας, να αναγνωρίζουμε τις ανάγκες τους, να υπερασπιζόμαστε τα δικαιώματα τους. Νιώθουμε την ανάγκη κινητοποίησης υπέρ των δικαιωμάτων αξιοπρέπειας και ευημερίας των ατόμων με αναπηρία. Πρέπει να πολεμήσουμε στη ρίζα οποιαδήποτε διάκριση, οποιοδήποτε στερεότυπο μπορεί να υπάρχει ακόμη σήμερα απέναντι στα ΑμεΑ. Γιατί εκτός από ίσες ευκαιρίες, τα ΑμεΑ αξίζουν κάτι το οποίο δεν κοστίζει τίποτα, και αυτό είναι η αξιοπρέπεια.